تیله

تیله به سادگی‌اش زیباست. او درونش دنیایی‌ست از دیدنی‌ها. همچون رازی نهفته برای کشف. تیله خوب می‌داند چگونه ذهن را وادار کند به سمت سادگی. چون ذات خودش این‌گونه‌است. او حتی با تابش خورشید، غوغا به پا می‌کند. آن‌چنان باور به خورشید دارد که از وجودش گذر می‌کند و نشانش می‌دهد. او به خوبی می‌تواند از خورشید بگوید. از عظمت و دنیایش. تیله، سادگی و یگانه بودن را به خوبی می‌تواند تعریف کند؛ وقتی که دنیای سادگی در وجودش دیده می‌شود. او برای خودش دریایی‌ست. دریایی وسیع و آبی. آسمانی‌ست از صافی و مهربانی. مهربان همچون کودکی بازیگوش و شاد. و خوش نقش برای جلوه دادن. تیله می‌گوید سادگی واقعا زیبا و دیدنی است و بخش مهم زندگی‌ست و برای دیدن روشنایی در هر جا و مکان، کافی‌ست نگاهت را عوض کنی. او می‌گوید روشنایی را ببین. در وجود آدم‌هایی که روشنایی دارند؛ در طبیعت که بخشنده است؛ در آسمان که وسیع است و در خودت که در جستجویش هستی. تیله جستجوگر خوبی است و پر از راز. او به وقتش رازها را می‌گوید.